HISTORIA SZPITALI POMORSKICH

Szpital Specjalistyczny im. F. Ceynowy w Wejherowie

Pierwszy szpitalik w Wejherowie założył Jakub Wejher na terenie swoich dóbr śmiechowskich. Potem, dzięki staraniom żony J. Wejhera, otwarto w 1644 roku szpitalik-przytułek dla ubogich (obecnie własność parafii Trójcy Przenajświętszej).

W latach 1881-1883 wybudowano w mieście nowoczesny, jak na tamte czasy, Zakład dla Psychicznie Chorych, przeznaczony dla 400 pacjentów. W ramach terapii chorzy wykonywali tam drobne prace porządkowe, ogrodnicze i rolnicze. Szpital ten spełniał rolę ponad powiatową, służąc ludności całej prowincji.

Nieco wcześniej, w roku 1866, powstaje katolicki szpital Najświętszej Marii Panny, prowadzony przez siostry wincentki. W 1925 roku w szpitalu otwarto oddział chirurgiczny. Szpital posiadał 180 łóżek. W 1939 szpital przejmuje okupant. W 1949 roku szpital przechodzi pod zarząd Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium MRN i zostaje przemianowany na Powiatowy Szpital Morski. Dyrektorem zostaje ordynator oddziału chirurgicznego, dr Alojzy Jagalski. Rok później szpital liczy już 210 łóżek.

1 października 1973 roku zintegrowano wszystkie placówki służby zdrowia na terenie powiatu wejherowskiego i utworzono Zespół Opieki Zdrowotnej. Pierwszym dyrektorem ZOZ w Wejherowie został dr Jerzy Szelągowski. W roku 1975 w powiecie wejherowskim zatrudnionych było 94 lekarzy medycyny, 44 lekarzy stomatologów, 258 pielęgniarek, 27 położnych, 4 felczerów, 47 pracowników administracji oraz 114 pracowników obsługi. Obiekty obecnego szpitala, według projektu architektonicznego głównego projektanta mgr inż. Jerzego Szanajcy, zaczęto budować w 1973 roku.

W dniu 4 listopada 1981 roku szpital został oddany do użytku. Do dnia 31 grudnia 1997 roku funkcjonował w strukturze organizacyjnej Zespołu Opieki Zdrowotnej w Wejherowie. Od 1 stycznia do 28 grudnia 1998 roku jako Szpital Rejonowy, jednostka budżetowa, a od 29 grudnia 1998 roku już jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej Szpital Specjalistyczny im. Floriana Ceynowy w Wejherowie.

Szpital św. Wincentego a Paulo w Gdyni

Szpital Św. Wincentego a Paulo Sp. z o.o. (do dnia 16.09.2012 r. Szpital Miejski im. J. Brudzińskiego, przez mieszkańców miasta Gdyni zwany również Szpitalem przy Placu Kaszubskim) rozpoczął swoją działalność jesienią roku 1928 jako wybudowany przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, niosąc imię swojego Patrona do lat 50. XX wieku. Największą inspiracją do budowy Szpitala, stał się dynamiczny rozwój portu i miasta Gdyni, który to przyczynił się do znacznego napływu ludności z całej Polski. Prowadzonym z rozmachem i w szybkim tempie pracom budowlanym, towarzyszył nieuchronny wzrost wypadków i urazów stwarzających naturalną konieczność utworzenia lecznicy.

Siostry Miłosierdzia zwane Szarytkami na czele ze swoją przełożona Siostrą Franciszką Berek, inwestując środki własne oraz zaciągając kredyt w Banku Gospodarstwa Krajowego, wybudowały Szpital, który następnie rozbudowały w latach 30. XX wieku. Kolejno oddawano oddziały Szpitala, którego profil od samego swojego początku był profilem wielospecjalistycznym. W nowym, nowoczesnym, znakomicie jak na tamte lata wyposażonym budynku szpitalnym, oddanym do użytku jesienią 1938 roku znalazły się takie oddziały jak: chirurgiczny, wewnętrzny, położniczo-ginekologiczny, ortopedyczny, dziecięcy, laryngologiczny i okulistyczny.

Prawdziwy rozkwit Szpitala przerwany został przez wybuch II Wojny Światowej, a następnie lata hitlerowskiej okupacji. Po wojnie Szpital upaństwowiono nadając mu przejściowo nazwę „Powszechny Szpital w Gdyni”, a później Szpital im. J. Brudzińskiego, pod którą placówka funkcjonowała do dnia przekształcenia w spółkę prawa handlowego. Patron Szpitala prof. dr med. Józef Brudziński był jednym z najwybitniejszych polskich lekarzy pediatrów, a zarazem pierwszym rektorem wskrzeszonego w 1915 roku Uniwersytetu Warszawskiego.

W listopadzie 1993 roku Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo Prowincji Chełmińsko-Poznańskiej przywrócono własność nieruchomości zabudowanej obiektami szpitalnymi, położonymi w Gdyni przy Placu Kaszubskim. Jednocześnie Zgromadzenie Sióstr oddało tę nieruchomość w bezpłatne użytkowanie Szpitalowi Miejskiemu na 30. lat tj. do dnia 4 listopada 2023 roku, przyczyniając się jednocześnie tą decyzją do wsparcia systemu ochrony zdrowia w mieście Gdyni.

Szpital Św. Wincentego a Paulo Sp. z o.o. dbając o zachowanie jak najwyższych standardów leczenia oraz o stworzenie atmosfery przyjaznej pacjentowi hospitalizowanemu poddaje się ocenie zewnętrznych, niezależnych ośrodków działających na rzecz poprawy jakości w jednostkach ochrony zdrowia, w tym przede wszystkim w szpitalach. Jedną z takich ocen zewnętrznych jest ocena dokonywana przez wizytatorów Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia w Krakowie.

17 września 2012 r. Szpital Miejski im. J. Brudzińskiego, jako pierwszy szpital w regionie, przekształcił się w spółkę prawa handlowego, zaś 1 stycznia 2015 r. połączono go ze Szpitalem Morskim im. PCK w Gdyni. W wyniku konsolidacji powstały „Szpitale Wojewódzkie w Gdyni sp. z o.o.”.

Szpital Morski im. PCK w Gdyni

Historia Szpitala Morskiego rozpoczęła się 23 lutego 1957 roku z chwilą przekazania Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni przez Dowództwo Marynarki Wojennej w Gdyni – terenu i koszar wojskowych w Redłowie. Zdecydowano o wykorzystaniu uzyskanych obiektów na rzecz budowy i uruchomienia Szpitala. W dniu 30 września 1957 roku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni podjęło uchwałę o powołaniu samodzielnej jednostki prawno-gospodarczej pod nazwą „Szpital Miejski w Gdyni-Redłowie. Tą samą uchwałą Prezydium przeznaczyło kompleks budynków pokoszarnych i przyległy teren na siedzibę tegoż Szpitala. 14 grudnia 1957 roku wmurowany został akt erekcyjny. 28 listopada 1958 roku uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej zatwierdzona została nazwa Szpitala „Szpital Morski im. PCK w Gdyni Redłowie”.

W dniu 3 listopada 1958 roku pierwsze łóżka szpitalne zostały oddane do użytku chorych. Uruchomiono wówczas 40 łóżek dermatologicznych, 30 łóżek dziecięcych i 86 łóżek chorób wewnętrznych – razem 156 łóżek. Następnie powstał pododdział niemowlęcy, apteka szpitalna, doszły do eksploatacji 122 łóżka ginekologiczno-położnicze, 49 łóżek chirurgicznych, 100 łóżek oddziału noworodków i wcześniaków. Ostatnim obiektem przewidzianym do przebudowy był budynek, w którym umiejscowiono dwa oddziały gruźlicy płuc – przyjęcie pierwszych pacjentów nastąpiło 20 listopada 1962 roku. Budowa i przebudowa Szpitala Morskiego została dokonana w ciągu 5 lat. Szpital Morski z biegiem lat poszerzał zakres swojej działalności poprzez uruchamianie nowych oddziałów w nowych specjal­nościach – i tak w 1960 r. został oddany do użytkowania pawilon Fundacji „Sue Ryder Home”, w którym umiejscowiono łóżkowy oddział radioterapii wyposażony w dwa aparaty terapeutyczne do głębokich napromieniowań rentgenowskich. W 1965r. otwarty został 45-łóżkowy oddział Chirurgii Dziecięcej. Pierwszym dyrektorem Szpitala Morskiego im. PCK w Gdyni był dr med. Władysław Czapliński, który 30 czerwca 1972 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

W 1975 r. powzięta została decyzja przeprofilowania szpitala, podyktowana katastrofalnym brakiem łóżek położniczych w Trójmieście. Likwidacji ulęgły oddziały gruźlicy płuc a lecznictwo specjalistyczne w tej specjalności objął dla ludności całej – Gdyni Szpital ZOZ Nr 1. Wspomniane przeprofilowanie pozwoliło zwiększyć liczbę łóżek internistycznych do 100 poza wspomnianą pulmonologią, zwiększyć liczbę łóżek chirurgicznych do 71 zwiększyć liczbę łóżek chirurgii dziecięcej do 56, a co najważniejsze liczbę łóżek oddziału położniczego do 150 oraz liczbę łóżek dla noworodków i wcześniaków do 100.

Specjalistyczny Szpital Zakaźny w Gdańsku

Wojewódzki Szpital Zakaźny rozpoczął swoje funkcjonowanie 10 marca 1967 r. w nowo powstałym budynku przy ul. Smoluchowskiego w Gdańsku Wrzeszczu. Mieściło się w nim 300 łóżek. W 2004 r. w struktury szpitala włączono Wojewódzki Zespół Gruźlicy i Chorób Płuc SP ZOZ w Gdańsku. W 2012 r. SP ZOZ Pomorskie Centrum Chorób Zakaźnych i Gruźlicy został przekształcony w spółkę leczniczą pod nazwą Pomorskie Centrum Chorób Zakaźnych i Gruźlicy spółka z o. o.

3 kwietnia 2017 r. w wyniku konsolidacji trzech podmiotów: Szpitala Specjalistycznego im. Floriana Ceynowy w Wejherowie Sp. z o.o., Pomorskiego Centrum Chorób Zakaźnych i Gruźlicy Sp. z o.o. oraz Szpitali Wojewódzkich w Gdyni Sp. z o.o. powstała spółka lecznicza Szpitale Pomorskie Sp. z o.o.